در ۱۵۷مین شماره نشریه اطلاعات حکمت و معرفت، گفت‌وگوها و نوشتارهایی از اعضای انجمن فلسفه میان‌فرهنگی ایران چاپ شده است که در ادامه گزارشی از مقالات و مصاحبه‌های آن را می‌خوانید.
در بخش سخن دبیر، دکتر محمد حسن یعقوبیان تعاریف و تاریخچه‌ای از روند شکل‌گیری فلسفه میان‌فرهنگی بیان می‌کند. وی در ابتدا نسبت فلسفه میان‌فرهنگی و فلسفه تطبیقی را طرح می‌کند و در ادامه ضمن بیان دیدگاه‌های مختلف نسبت به فلسفه میان‌فرهنگی، اینگونه جمعبندی می‌کند: رویکرد عمده در تعریف فلسفه میان‌فرهنگی، تعریف آن به عنوان یک رهیافت است که با تعابیر مختلفی مانند بینش، برنامه‌ی تنظیمی و یا تعهد اخلاقی از آن یاد می‌شود. بینشی که با گذر از خودمرکزیت‌پنداری، تنوع‌نگر است و قابلیت طرح در شاخه‌های معرفتی مختلف از جمله فلسفه را دارد. در ادامه نوشتار، تاریخچه‌ای کوتاه از ریشه‌های فلسفه میان‌فرهنگی در غرب و ظرفیت تاریخی ایران برای پذیرش این نوع رویکرد فلسفی مطرح شده است.
پس از سخن دبیر، مصاحبه‌ی اول مجله با دکتر علی اصغر مصلح، رئیس هیات مدیره انجمن فلسفه میان‌فرهنگی ایران، آمده است. در این گفت‌وگو، اصل اساسی نگاه میان‌فرهنگی، «درمیانه بودن» و اندیشیدن به «در میانه‌ی من و دیگری» معرفی شده است. همچنین از نظر دکتر مصلح، جهت‌گیری میان‌فرهنگی نمی‌خواهد معجونی باشد از همه‌ی فرهنگ‌ها بلکه در این فلسفه، مساله‌ی اصلی درک دیگری و مفاهمه ضمن حفظ تمایزات است. وی در ادامه به دلالت‌های عبارت میان‌فرهنگی و خاستگاه‌های آن می‌پردازد. بخش دوم مصاحبه به موضوع ظرفیت‌های فرهنگی اسلامی و ایرانی در پذیرش فلسفه میان‌فرهنگی و سابقه‌ی سنت گفت‌وگو اختصاص دارد و در بخش پایانی به اهمیت نگرش میان‌فرهنگی در شرایط کنونی جهان معاصر پرداخته شده است.
مصاحبه‌ی دوم با دکتر سیدمحمدرضا حسینی بهشتی، عضو هیات موسس و هیات مدیره کنونی انجمن فلسفه میان‌فرهنگی ایران، است. دکتر بهشتی در این مصاحبه اشاره می‌کند فلسفه میان‌فرهنگی رشته‌ای در کنار سایر رشته‌های فلسفه نیست بلکه رهیافتی است که درباره‌ی تفاوت‌ها می‌اندیشد. وی ریشه‌های میان‌فرهنگی را همان آغاز فلسفه می‌داند و رویکرد پدیدارشناختی هرمنوتیک را دارای بیشترین قرابت با فلسفه میان‌فرهنگی تلقی می‌کند. بخش پایانی این مصاحبه هم به تاثیرات بینش میان‌فرهنگی در تاریخ‌نگاری فلسفه می‌پردازد.
سومین مصاحبه‌ی مجله به گفت‌وگو با دکتر رضا دهقانی، عضو انجمن فلسفه میان‌فرهنگی ایران، اختصاص یافته است. در نظر وی، فلسفه میان‌فرهنگی، فلسفه به معنای سنتی یا فلسفه تطبیقی نیست. این فلسفه به معنای یادگیری «در میانه ایستادن» است. در این مصاحبه همچنین به رویکردهای مختلف به این نوع فلسفه، تعریف در میانه ایستادن و «نسبت گادامر و بینش میان‌فرهنگی» نیز اشاره شده است.
در این ویژه‌نامه مصاحبه‌ای با دکتر مقصود فراستخواه و مقالاتی از رام ادهر مال، فرانتس مارتین ویمر، گئورگ اشتنگر، ریوزوکه اهاشی و محمدحسن یعقوبیان نیز منتشر شده است.
برای تهیه این ویژه‌نامه، اینجا کلیک کنید.
